Veilige #metoo #healing groepsgesprekken voor vrouwen (op 20-2, 27-3, 24-4 e/o 22-5)

(Bron afbeelding: internet)

“Iets accepteren (benoemen – UM) maakt dat je het beheersen kunt.
Wat je ontkent, kun je niet beheersen, want je beweert dat het er niet is.
Wat je ontkent, gaat jou dus beheersen.” – Neale Donald Walsh, auteur

De belangrijkste communicatie in jouw leven is die met jezelf. Hoe beter de innerlijke flow van geven en ontvangen, hoe sterker je in de wereld staat. Het herstellen van die innerlijke flow begint bij blokkades te (h)erkennen.

Vaak durven we niet te praten over dat wat ons pijn doet, meestal omdat we daarin werden geremd in onze ‘opvoeding’. Werd je mishandeld? Werd je seksueel misbruikt? Hadden jouw ouders constant ruzie? Kreeg jij als kind de ouderrol? Had je het gevoel dat je je onzichtbaar moest maken om te overleven? Had je het gevoel dat je continu over je schouders moest kijken? Voelde je je in de steek gelaten door andere volwassenen die dit alles zagen maar jou niet hielpen? Leefde je in een omgeving waarin pijn werd weggelachen, waarin je je leerde te schamen dat je pijn had?

Het komt erop neer dat mensen van wie je afhankelijk bent en van wie je onvoorwaardelijk houdt, jou pijn hebben gedaan en je voor jouw gevoel in de steek hebben gelaten. Fysieke, mentale, emotionele grenzen zijn overschreden. Jouw integriteit als kind en als mens is geschonden. Door deze situaties zijn loyaliteitsconflicten in jou ontstaan. Misschien ben je enorm je best gaan doen zodat je liefde en geborgenheid van jouw ouders kon ‘verdienen’. Misschien was de pijn zo erg, dat je een sociaal masker hebt opgezet en naar buiten toe heel hard bent geworden. Misschien heb je leren manipuleren om te overleven. Misschien ben je heel autoritair geworden om het gevoel te hebben dat je controle hebt over jouw leven. Misschien heb je door de overbelasting van jouw emoties en door de stress veel psychosomatische klachten ontwikkeld, en misschien hyperventileer je vaak. Heb je het masker van ‘geven’ en ‘helpen’ opgezet, om controle te hebben? Heb je een ‘Superman-complex’ ontwikkeld? Draag je de wereld op jouw schouders? Misschien sta je nu op de rand van een burn-out. Alleen jij weet hoe jouw overlevingsmechanisme werkt.

Hoe het ook zij, de pijn verdwijnt niet zomaar, het gaat tijdelijk ‘ondergronds’. Ook al zijn wij ons er niet van bewust, het lichaam slaat alles op – de pijn én de herinneringen – en wacht geduldig tot wij in staat zijn om aan ons eigen herstel te werken.

Healing is een moedig en tijdloos proces
Pijn benoemen – in een veilige omgeving – en het niet wegduwen maar er ‘hallo’ tegen zeggen, is de eerste stap naar self-healing. Als je bent gaan geloven dat je moest zwijgen en hebt verinnerlijkt (het je eigen hebt gemaakt) dat je niet over jouw pijn mag praten, is dat natuurlijk een grote stap. Maar wel een moedige beslissing en belangrijke stap als je wil werken aan jouw healing, aan jouw genezing. Het is de eerste stap van een innerlijke reis om uiteindelijk van de dagelijks schurende pijn van lijden los te komen. Het is niet makkelijk, maar het is wel mogelijk.

“Je hebt mij bewust gemaakt dat ik er iets aan kon doen. Voor ik jou kende wist ik niet dat het verkeerd was om stil te blijven. Ik dacht dat het zo moest zijn, dat ik mij moest berusten.” – (reactie via e-mail)

Ja, je zal de pijn weer voelen. Maar dat is de weg uit de pijn, want nu vlucht je er niet meer voor, je heft de bevriezing op, je vecht er niet meer tegen, je gaat het uitpakken. Door het recht in de ogen aan te kijken, kom je steeds dichter bij de bron van jouw pijn. Woord voor woord kun je steeds meer voelen wat jouw lichaam aan pijn heeft opgeslagen. Stap voor stap ruim je op. Stap voor stap neem je verantwoordelijkheid voor jouw herstelproces. Want niemand anders dan jijzelf kan jezelf van pijn vrij maken, ook al is die pijn begonnen door de handelingen van een ander. Het is een proces dat niet aan tijd is gebonden: elke keer dat je een stukje van die pijn benoemt, het durft te voelen en erom kunt huilen, zullen jouw inzicht en bewustzijn groeien. Zoals Iyanla Vanzant het zo treffend in haar gedicht ‘Yesterday, I cried’ zegt, leidt ‘huilen met een agenda’ tot healing.

 

Luister onderstaand naar de mondelinge toelichting over de groepsbijeenkomsten, via een interview met Radio Double7FM.

Ervaringsdeskundige groepsbegeleider
De reis naar jezelf is de belangrijkste reis die je in jouw leven zult maken. Ik creëer en bied jou die veilige omgeving om met de eerste stap te beginnen. Ik wil een instrument zijn in jouw reis naar binnen.

Waarom bied ik jou dit aan? Omdat ik die reis zelf heb gemaakt en nu aan de andere kant ben aangekomen. Alles wat ik hierboven noem, ken ik uit mijn eigen leven.

Ik ben als kind mishandeld en seksueel misbruikt. Ik heb als tiener een aanslag op mijn leven overleefd, maar heb daar blijvende fysieke pijn aan overgehouden. Mijn grenzen werden zwaar overschreden. Ik sliep door stress en angst slecht, had last van migraine en hyperventilatie, huiduitslag enzovoorts. Ik durfde niemand meer te vertrouwen, had van binnen veel pijn, het maakte mij depressief en radeloos. Maar natuurlijk zag men het niet aan mij. Ik moest mijn geboorteland verlaten, omdat mijn leven gevaar liep door mijn werk als journalist. Ik werd migrant tegen wil en dank, een pijnlijk proces. In Nederland ging ik uit mezelf hulp zoeken bij een psycholoog, ik wist dat het belangrijk was te leren mijn pijn uit te spreken. Dat gevoel van die samengeknepen keel kwam van het leren zwijgen. Mijn eigen stem al die dingen horen vertellen was niet makkelijk, want het werd daardoor echt, ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt: het was toch echt gebeurd, al die mensen van wie ik hield hadden mij echt pijn gedaan. Ik kon er eindelijk om huilen. Langzaamaan werd mij duidelijk dat slachtoffers van seksueel misbruik en voortdurende mishandeling net als oorlogsslachtoffers ook last hebben van posttraumatische stress. Ik begon de reden van de hyperventilatie te begrijpen, de opgeslagen pijn in mijn lichaam kwam beetje bij beetje vrij. Ik schreef en publiceerde een boek over seksueel misbruik, waarmee ik het taboe op praten over seksueel misbruik in de Surinaamse maatschappij doorbrak. Daardoor durfden steeds meer vrouwen én mannen over hun pijn te praten. Na de publicatie ging mijn healingsproces nog meer de diepte in. Er kwam een tweede boek, over vrouwenlevens en de veerkracht van vrouwen. Kort daarna deed een burn-out mij realiseren dat er nog meer laagjes pijn waren, die mijn lichaam had opgeslagen. Ik moest nog dieper gaan. Zo kwam ik steeds meer in balans en kon ik mijn overlevingspatroon steeds meer leren loslaten en leren ontvangen. Het is hard werken, maar het is het helemaal waard (geweest)! Ik lijd niet meer. En dat gun ik jou ook. (De herinneringen verdwijnen niet, maar de lading van de pijn die in jouw lijf aan die herinneringen vastkleeft wordt steeds minder, als je naar die pijn durft te kijken en eraan werkt.) Mijn lijf en leven voelen nu relaxter aan. Iedereen die mij van dichtbij kent, voelt het en weet het. Op mijn reis heb ik steun en hulp gehad van verschillende mensen. Daar ben ik ze zeer dankbaar voor. Op mijn beurt kan ik nu ook anderen steun bieden.

Ik heb al vaker bijeenkomsten georganiseerd en mensen via persoonlijke coaching bijgestaan. Uit bovenstaande weet je dat ik ervaringsdeskundig ben. Daarnaast ben ik gecertificeerd communicatietrainer, en sinds 2017 ook gecertificeerd Healer (opleiding: Mens en Intuïtie in Amersfoort). Ik heb ook veel aan zelfstudie gedaan (ik ben autodidact).

Waarom een groep?
Je kunt naar een van de vier besloten groepsbijeenkomsten komen. Of meerdere. Of alle vier. Waarom in een groep? Omdat je dan uit jouw isolement komt en getuigen hebt die naar jou luisteren, de ‘wetende getuigen’ die in jouw jeugd of leven ontbraken. In een groep ervaar je steun, je voelt je niet alleen in jouw pijn. Er wordt wel gepraat, gelachen en gehuild, maar de groep is geen discussiegroep. Ik maak o.a. gebruik van muziek en een korte meditatie. Tijdens de bijeenkomsten worden er geen opnamen of foto’s gemaakt. Telefoons worden verplicht uitgezet, tijdens de bijeenkomst wordt niet getelefoneerd of geappt. Je bent met jouw aandacht volledig bij jouw healingsproces.

Huisarts
Ik ben geen arts of psycholoog. Het is verstandig om jouw klachten ook aan jouw huisarts te vertellen, zodat die weet wat er met je is en misschien ook psychosomatische klachten met je kan doornemen. Vraag om extra tijd indien nodig. Jouw huisarts kan je op jouw verzoek doorverwijzen naar een psycholoog of andersoortige hulp. Wat ik jou met deze uitnodiging aanbied is een toevoeging om die eerste belangrijke stap te durven zetten. Niks meer of minder. Zie ook de disclaimer op deze website.

Voor landelijke telefonische en online hulp:
Slachtofferhulp Nederland
Humanitas

Voor lokale ondersteuning:
via o.a. de huisarts en internet kunt u specifieke hulp zoeken en vinden.