Context
Na de uitzending van het programma Boos over seksueel misbruik bij The Voice of Holland (20 januari 2022) was (en is) er veel behoefte om in veiligheid te kunnen praten over het onderwerp en de naschokken van de uitzending. Helaas was het door de coronamaatregelen niet mogelijk om snel een ruimte te huren om een fysieke bijeenkomst te organiseren.
Een live stream via Facebook was een van de alternatieven om te connecten. Op zondag 23 januari sprak ik met twee gasten: Sarita Bajnath uit Nederland en Carla Bakboord uit Suriname. We hebben het o.a. over de windows of opportunity die wij als #professionals m.b.t. dit onderwerp zien ontstaan (in beide landen) door de uitzending van Boos . Guus Pengel stond ons bij met vriendschap en verzorgde de techniek. Je kunt het gesprek via onderstaande video beluisteren en bekijken.
Wat bij #tvoh is gebeurd, is helaas geen uitzondering. Het is o.a. ook bij de gemeente Amsterdam gebeurd. Wethouder Lauren Ivens kreeg alle ruimte als dader, de slachtoffers werd gezegd dat ze gewoon uit zijn buurt moesten blijven. Hij is daar weg, maar is hij vervolgd? Waar maakt hij nieuwe slachtoffers?
Kamerlid Dion Graus is verschillende keren als vermeende dader genoemd in misbruik kwesties, aangekaart door zijn ex-vrouw en later ook een fractiemedewerkster. De zaak i.v.m. de ex werd geseponeerd. AD: ‘De Tweede Kamer stelde geen onderzoek in naar Graus, evenmin heeft de eigen PVV-fractie actie ondernomen.’ Hoe veilig is ons parlement voor vrouwen?
Rape culture, seksueel misbruik, verkrachting, incest, femicide zijn geen individuele incidenten met individuele slachtoffers die bij één bedrijf voorkomen. Het zijn verschijnselen van een groter, dieper liggend probleem en patroon van #machtsmisbruik . Ook in Suriname.
In Suriname kreeg een voetbalcoach alle ruimte om minderjarige pupillen te misbruiken. Zelfs na aangifte door een pupil en terwijl de rechtszaak liep werd hij niet door de voorzitter van de voetbalbond geschorst. Tijdens de rechtszaak demonstreerden de vrienden van deze coach (ze bedekten hun gezichten toen er foto’s werden gemaakt) tegen de rechtszaak en het slachtoffer, als tegenprotest van een stille demonstratie om het slachtoffer te steunen. Deze coach is inmiddels veroordeeld tot ‘twee jaar gevangenisstraf, waarvan vijf maanden voorwaardelijk, wegens ontucht met een veertienjarige voetbalster. Rechter Maureen Dayala legde hem als ‘bijzondere straf’ op dat hij nooit meer als jeugdcoach mag functioneren.’ (DWT) Dezelfde voorzitter probeerde in 1993 aangevers van misbruik (op de opleiding waar hij directeur van was) via een rechtszaak de mond te snoeren. De dader (een student die ook bij het ministerie waar hij werkte slachtoffers had gemaakt) kon naar Nederland vluchten.
Het College voor de Rechten van de Mens bemoeit zich na de berichtgeving over machtsmisbruik en seksueel misbruik bij The Voice of Holland eindelijk nadrukkelijk met het falende overheidsbeleid m.b.t. het voorkomen van seksuele intimidatie binnen bedrijven en organisaties. (NOS)
Slachtoffers van verkrachting worden ook in Nederland onvoldoende beschermd. Zeventig procent ‘bevriest’ van angst en kan zich daardoor niet verzetten. Volgens de wet ben je dan niet verkracht, omdat bewijs van dwang ontbreekt. Dat moet veranderen. De wet moet gebaseerd zijn op het gebrek aan instemming, niet op de aanwezigheid van dwang. Minister Grapperhaus was daar niet happig op, en wilde daders zelfs strafkorting geven in een nieuwe wet. Zijn houding leverde de afgelopen jaren veel maatschappelijk protest op. Uiteindelijk moest hij wel luisteren, waarna hij bepaalde dat die nieuwe wet wel tot 2024 kan wachten. Zucht… Dilan Yeşilgöz-Zegerius is de nieuwe minister van Justitie, hopelijk gaat zij voortvarender aan de slag. Op de website van Amnesty International Nederland kun je hier meer over lezen en de petitie tekenen.
Usha Marhé 